In de Kardinaal Mercierstraat te Brugge ligt een aardig groot perceel. Als enige in de rij weigert ze architecturaal dicht te slibben, en geeft ze de buurt een groene toets. Dieper op het terrein bevindt zich een fijne, bestaande kleuterschool met slechts drie kleuterklassen.
Heel bewust koos het schoolbestuur er voor om deze plek haar eigenheid te laten behouden, te verbouwen en niet te laten oplossen in een grotere school. Bewust werd ook de straat niet dicht gebouwd.
Dit schooltje omarmt haar kwaliteiten, en houdt stand in de buurt, wars van alle tendensen.
Onze architectuur kraakt het dak van de centrale, (té) lage ruimte in het bestaande gebouw open. Deze krijgt hierdoor een royale plafondhoogte: heel spontaan ontstaat een nieuw, overdekt kleuterplein, badend in natuurlijk daglicht. Een gigantische moestuin omarmt het gebouw als een ‘eetbaar park’.
Ook de voorgevel geven we een verwelkomend gebaar: deze buigt zich naar binnen, en krijgt een houten zitbank aangemeten. Haar zithoogte laten we zachtjes oplopen, zodat iédereen, van kleuter tot grote mens, wel érgens zijn/haar ideale zithoogte vindt. Een bank die ontmoeting genereert. Een meergeneratiebank, en dit voor zowel school, straat als buurt…
Als ontwerper sociaal stimulerende architectuur voor schoolgaande kinderen bedenken is voor ons atelier een enorme drijfveer: daar kunnen en willen we ons echt hélemaal voor smijten. We stimuleren de kinderen, maar krijgen er ook energie van terug. Dit raken we nooit moe…
Opdrachtgever
Basisschool Sint-Lodewijkscollege
Ontwerper / architect
Architectuuratelier Dertien12
Locatie
Brugge
Fotograaf
Klaas Verdru
