In Gits richtten we een nieuwe leefgroep op voor volwassenen met een beperking en een meervoudige problematiek. We streefden er naar een huiselijke sfeer met de kwalitatieve, ruimtelijke kwaliteiten van een woning. Het gebouw is gesitueerd op een uitkant van het terrein (hoogste punt) in functie van rust en heeft een weids uitzicht op de omgeving.
Het maakt een fysisch geïntegreerd deel uit van het gebouwencomplex van het Dominiek Savio Instituut en sluit aan op de dagbesteding en via de tuin op de andere diensten van het instituut.
Het geheel is opgevat als een woonerf waarop de individuele kamers/ woningen en de gemeenschappelijke ruimten op uitgeven. Deze groep heeft nood aan een eigen wooneenheid met een specifiek woonklimaat. De uitdaging bestond er in om de nodige controle en het afbakenen van de grenzen te creëren op een natuurlijke wijze, om zo de bewoners toe te laten maximaal te participeren zonder een begrenzend gevoel.
De veiligheid, niet van het terrein te kunnen zonder het gevoel te krijgen van opgesloten te zijn, wordt gecreëerd met natuurlijke elementen. Een brede haag waar je fysisch niet over kunt maar waar je wel overheen kijkt of een geaccidenteerd terrein -ontoegankelijk voor rolstoelen, zijn hier voorbeelden van. Via een aangepaste beplanting krijgen de eigen tuintjes de nodige privacy.
De aansluiting met het dagcentrum werd verzekerd. Het is mogelijk om van het woongedeelte naar het werkgedeelte te gaan, een deel van het dagcentrum wordt voorbehouden voor de bewoners. Er wordt gezorgd voor een ‘open’ gevoel tegelijkertijd is het onmogelijk om via het dagcentrum weg te kunnen. Een sober, eenvoudig stenen ‘huis’ (de omliggende gebouwen zijn in baksteen uitgevoerd) waarbij de insnijdingen een ander accent krijgen: kleur of een zachter materiaal hout,…
De ‘rode draad’ in het project is het creëren van een gestructureerde, prikkelarme omgeving, een klaar afgelijnde ruimte met een duidelijke structuur. We beperkten het aantal materialen en creëerden een sobere inrichting met enkele accenten.
Voor dit project creëerde Honoré d’O een geïntegreerd kunstwerk dat hij aanbracht in de time-out ruimte.
Opdrachtgever
Dominiek savio
Ontwerper / Architect
Architectuuratelier Dertien12 i.s.m. Herman Markey
Locatie
Gits
Fotografie
Filip Dujardin
Kunst
Honoré d'O
De veiligheid, niet van het terrein te kunnen zonder het gevoel te krijgen van opgesloten te zijn, wordt gecreëerd met natuurlijke elementen. Een brede haag waar je fysisch niet over kunt maar waar je wel overheen kijkt of een geaccidenteerd terrein -ontoegankelijk voor rolstoelen, zijn hier voorbeelden van. Via een aangepaste beplanting krijgen de eigen tuintjes de nodige privacy.
Voor dit project creëerde Honoré d’O een geïntegreerd kunstwerk dat hij aanbracht in de time-out ruimte.